کهنه عشق

سلام ای کهنه عشق من ، که یاد تو چه پابرجاست

                                     سلام بر روی ماه تو ، عزیز دل سلام از ماست

تو یک رویای کوتاهی ، دعای هرسحرگاهی

                                      شدم خام عشقت چون ، مرا اینگونه می خواهی

من آن خاموش خاموشم ، که با شادی نمی جوشم

                                   ندارم هیچ گناهی جز ، که از تو چشم نمی پوشم

تو غم در شکل آوازی ، شکوهه اوج پروازی

                                   نداری هیچ گناهی جز، که بر من دل نمی بازی

مرا دیوانه می خواهی ، زخود بیگانه می خواهی
                                 

                                مرا دلباخته چون مجنون ، زمن افسانه می خواهی

شدم بیگانه با هستی ، زخود بی خودتر از مستی

                             نگاهم کن ، نگاهم کن ، شدم هر آنچه می خواستی


بکُش دل را ، شهامت کن ، مرا از غصه راحت کن

                             شدم انگشت نمای خلق ، مرا تو درس عبرت کن

بکن حرف مرا باور ، نیابی از من عاشق تر

                           نمی ترسم من از اقرار ، گذشت آب از سرم دیگر