یکی از همین روزها ...
بیا هذیانهای مان را بنویسیم ، نگران نباش این اطراف کسی کتاب نمی خواند...یکی از همین روزها ...
بیا هذیانهای مان را بنویسیم ، نگران نباش این اطراف کسی کتاب نمی خواند...درباره من
به دفترم تو نبینی کلامی از سر شوق
همین گواه من از محنت زمانه خویش
من از زبان شما گفته ام سخن زین روی
ز هر زبان شنوم دلنشین ترانه خویش
ادامه...
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مهر 1401 3
- بهمن 1398 1
- آبان 1398 1
- مهر 1398 1
- دی 1396 1
- آبان 1396 1
- شهریور 1396 1
- تیر 1396 1
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 1
- بهمن 1395 1
- دی 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 1
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 1
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 1
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 1
- اسفند 1394 2
- بهمن 1394 1
- دی 1394 1
- آذر 1394 2
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 2
- خرداد 1394 1
- اردیبهشت 1394 2
- فروردین 1394 1
- اسفند 1393 2
- بهمن 1393 2
- دی 1393 1
- آذر 1393 3
- آبان 1393 3
- مهر 1393 3
- شهریور 1393 2
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 3
- دی 1392 1
- آبان 1392 4
جستجو
آمار : 32581 بازدید
Powered by Blogsky
محمد
شنبه 2 خرداد 1394 ساعت 13:19
درسته همینطوره . ولی باز هم باید زنده نگاه داشت ویلاگ نویسی رو. به وبلاگم تشریف بیارید . بروز هستم.
سلام
ممنون که سر می زنید
چشم حتما
سلام به شما دوست گرامی
خیلی وقته میام وبلاگا و دوستان دیگه نمی نویسن
چقدر رفت و آمدهای وبلاگی کم شده
و چقدر دلنوشته های وبلاگی کمتر
با سروده های جدیدم بروزم.
خوشحال شدم که هنوز هم مینویسید.
سلام
ممنونم که هنوز سر می زنید و می نویسید
بله متاسفانه رفت و آمد های وبلاگی کم شده
فکر میکنم گسترش استفاده از واتس آپ و وایبر باعث این موضوع شده
گاهی آدم دلش یه نیمکت می خواد
کنار دوستی بشینه با صدای بلند فکر کنه
حرف بزنه
بریزه بیرون
زار بزنه حتی
و اون دوست فقط گوش بده
چای بخوره
دستی به سبیل هاش بکشه
و فقط سرشو تکون بده
حتی نظر نده !
می دونم احمقانه است
ولی گاهی آدم دلش می خواد
می فهمم
عالی
ممنون
خوشس آمدید استاد